کسی که حسن و خط دوست در نظر داردچو خامه در ره فرمان او سر طاعتکسی به وصل تو چون شمع یافت پروانهبه پای بوس تو دست کسی رسید که اوز زهد خشک ملولم کجاست باده نابز باده هیچت اگر نیست این نه بس که تو راکسی که از ره تقوا قدم برون ننهاددل شکسته حافظ به خاک خواهد برد محقق است که او حاصل بصر داردنهادهایم مگر او به تیغ برداردکه زیر تیغ تو هر دم سری دگر داردچو آستانه بدین در همیشه سر داردکه بوی باده مدامم دماغ تر دارددمی ز وسوسه عقل بیخبر داردبه عزم میکده اکنون ره سفر داردچو لاله داغ هوایی که بر جگر دارد