هميشه غمگين ترين و رنج آورترين لحظات زندگي انسان توسط همان كسي ساخته مي شود كه شيرين ترين و به ياد ماندني ترين لحظات را براي انسان ساخته است.

يادم باشد در برابر سکوت فرياد کنم بر سياهي نوربپاشم از چشمه درس خروش بگيرم و از آسمان درس پاکي يادم باشد سنگ هم تنهاست او را هم لطيف رفتار کنم مبادا ترک بردارد يادم باشد براي ياد گرفتن آمدم نه براي اشک ريختن.

چرا که اين مدت فرصت به نوشتن نزدم بماند، يا اسمش رو ميگذارم نا ملايمتي روزگار يا پرده گذاري بر آنچه که گذشت. امروز به پيشنهاد دوست عزيزي تصميم گرفتم حتي شده يک خط براي امشب بنويسم. به قول قديمي ها امروز دو فيلم را با يک بليت ديدم. "آتش بست" و "نقاب" فيلم هايي بود که من رو بسيار متاثر کرد. کارگردان نقاب، داستان فيلم را آنچنان در ذهن بيننده به چالش مي کشاند. در گذران داستان گويي درجاي جاي رويدادها در ذهن بيننده بر خلاف انتظارش برآورده مي سازد. نويسنده فيلم آنچنان نکته بينانه در قالب فيلم جاي سازي کرده است که حتي در پايان لحظه ايي درنگ را در ذهن بيننده براي حلاجي آن به ارمغان نياورد، طوفاني پر تلاطم درپس لحظه اي به شايد پايان... به کليه دوستانم تماشاي اين فيلم را پيشنهاد ميکنم اگرچه زمينه اي نگران کننده از حقايق تلخ روزگارما دارد.