آرشيو يادداشت ها
مهٔ 2006ژوئن 2006
ژوئیهٔ 2006
اوت 2006
سپتامبر 2006
اکتبر 2006
نوامبر 2006
ژانویهٔ 2007
فوریهٔ 2007
مارس 2007
آوریل 2007
مهٔ 2007
ژوئن 2007
ژوئیهٔ 2007
سپتامبر 2007
اکتبر 2007
نوامبر 2007
دسامبر 2007
ژانویهٔ 2008
فوریهٔ 2008
مارس 2008
آوریل 2008
مهٔ 2008
ژوئن 2008
ژوئیهٔ 2008
اوت 2008
سپتامبر 2008
اکتبر 2008
نوامبر 2008
دسامبر 2008
ژانویهٔ 2009
فوریهٔ 2009
مارس 2009
مهٔ 2009
ژوئن 2009
اوت 2009
سپتامبر 2009
اکتبر 2009
ژانویهٔ 2010
مارس 2010
لينکستان
دلیلی برای یک لبخند
مطمئنم برای ۶.۷ میلیارد انسان بر روی کرهٔ زمین دلیل‌های بسیاری برای ادامهٔ زندگی هست، اما لازم نیست حتما پولدار شد، روزی یک مقاله به زیر چاپ برد، یافته‌ای تازه کشف کرد، یا مشهور شد... امروز چیزی رو از تلویزیون به چشم دیدم که میتوانست سرگذشت هر آدمی باشه، با این حال، این سرنوشت برای دختری هفت ساله رقم خورده بود که به سرطان دچار شده بود و حضور تومری بزرگ در سیستم گوارشش سرنوشتی متمایز از دیگر کودکان هم سن و ساله خود برایش رقم زده بود. برداشتن این تومور بزرگ نیازمند برداشتن ۶ عضو از بدن وی بود. عملی بس طولانی و پر خطر. عملی که بیش از ۲۴ ساعت به طول انجامید و جراحانش پس از برداشتن تومور اعضای او را پیوند زدند اما حال باید بقیه عمر خویش را با بیماری دیابت حاصل از درمان سرطان خود به سر کند. حقیقت این رویداد ناخوداگاه ذهن من را چنان درگیر خود کرد که جدا از عدل و ادراک نظام هستی بخش باید جایگاه خود را در هر حال و هر شرایط شکرگذار او بدانم.
لینک خبری: ان بی سی
لینک خبری: ان بی سی
7 Comments:
برخي از حقوق متن‌هاي نوشته‌شده در اين وبلاگ براي نويسنده محفوظ‌ند.
یه چیزی بنویس مرد!
به مزاق گس انديشه ام نرسيده بود
مدتي بود كه تلخي روزهايم را
در انتظار ديدن دو چشم چون عسلت مي گذراندم
اما امروز رؤياي بوسه بر لبانت
ذهن آشفته ام را قلقلك داد