جاده هاي بي کسي
صداي خش خش برگهاي خزوني توي گوشم ناله مي کرد...
3 Comments:
Anonymous ناشناس said...
واااای
با این یک جمله هزار تا خاطره ی ریز و درشت توی ذهنم نقش بست.......

Anonymous ناشناس said...
عجب آدماي رمانتيكي دور برت مي پلكنا ...

جاي بسي اميدواري است كه بنده موفق شدم اين صفحه نظرات را باز نمايم .

شما قربان پست جديد نمي زنيد ؟

Anonymous ناشناس said...
گاهی چشمامونو که خوب باز کنیم میتونیم ببینیم اطرافیانمون رو ،که برای یک لحظه با ما بودن و مارو از بی کسی نجات دادن چه کارها که نمیکنند.

"برقرار باشی و سبز،گل من تازه بمون!"