چیزی که توی این بحث دیده نمی‌شد، به رخ کشیدن بود؛ به رخ کشیدن تجربه و سابقه. آنچه که در گفتگوی بین اوباما و مک کین بسیار از سوی مک کین دیده شد. بایدن به زیبایی تمام با دلیل آوری و استناد به آمار و مدارک موجود در تمامی لحظات بحثي منطقي را همراهي کرد. بحثی‌ که همراه با لحظات عاطفی نيز بود، لحظه ای که بایدن از حال، گذشته و آنچه بر او و خانوادهٔ خود گذشته بود سخن به میان آورد و پايان اين عبارات را مکثی ملموس همراه داشت.

نمیدونم شاید یک جانبه نباید سخنان پالین رو مورد انتقاد قرار دهم ولي بسياري را از روی حس بی‌ تجربگی و کم سابقگی در تصمیم گیریهای سیاسی او مي توان ديد، پالین با دایرالمعارفي با واژگان محدودی به مباحثه با بایدن آمد. کلماتی که بیشتر از بیش در این بحث برايم متمایز شدند، کلماتی چون مک کین و "Maverick"،"White Flag surrenders"، جو سیکس پکس، هاکی مام و بهمراهي کپی کلمات بسياري از واژگان فرهنگ مک کیني. اين فرصت امتحانی بزرگ را برای پالین بهمراه داشت که روی هم رفته توانست ازش به خوبی‌ بیرون آید. جواب همهٔ سوالات را نداد که البته از کمپینی که بهش تعلق داره چیز غیر قابل باوری نبود.

این گفتگو حول موضوعاتی چون عراق، اقتصاد و سیستم مالیاتی، و روابط خارجی‌ بود. عناوینی چون حقوق اجتمایی افراد نیز در این میان از زبان هردو کاندیدا شنیده شد. بایدن و پالین، هردو بر سر مسالهٔ ارتباط همجنسبازن و تعریف ازدواج متحدن در یک سوی میدان بودند. هردو تعریف ازدواج را بر پایهٔ اعتقادات مذهبی‌ حاصل رابطهٔ بین یک ن و یک مرد تشخیص دادند. این یکی‌ از ارزشمند‌ترین نکات این گفتگو بود. این در حالیست که هردو به التزام برقراری کلیهٔ حقوق انسانی‌ برای تک تک افراد جامعه تاکيد کردند.

در موضوع "Bailout" بایدن با ارایه آمار و شواهد موجود به عدم وجود تفاوت در سیاست‌های اقتصادی و خارجی‌ دولت پیشنهادی مک کین با دولت بوش پرداخت. سیاست بخشش مالیاتی زیاد به شرکت‌های بزرگ از جمله تفاوتهای اساسی‌ میان دو حزبست. اوباما در سیاست مالیاتی خود برای هر خانواده با درآمد سالین بیش از ۲۵۰۰۰۰ دلار سعی‌ بر ساماندهی و ایجاد نظامي یکپارچه در بر قراری عدالت دارد. این در حالیست که مک کین این تلاش را عامل از بین رفتن بسیاری موقعیت‌های شغلی‌ از سوی موسسات کوچک خصوصی میداند.

در سیاست خارجی‌ همچنان پالین سعی‌ بر ادامهٔ روند تامین کمک‌های نظامی در عراق بدون تصمیم گیری بر سر ایجاد تاریخ ترک نهایی نیروهای آمریکایی‌ از این کشور داشت. پالین حضور بدون چون و چرای نیروهای امریکایی تا دستیابی به آنچه "پیروزی نهایی" خواند پاسخ اين مسۀله دانست. اما بایدن به نا کافی‌ بودن دلایل و مدارک لازم از ابتدا برای حضور در عراق دانست، و در این بحث تبیین تاریخ پایان دادن به حضور نیروهای نظامی با سیاست و پشتیبانی مناسب تنها راه رهایی از دست دادن نیروهی نظامی و میلیون‌ها دلار پول بر سر خاک عراق دانست. او با ذکر این مطلب، به مقایسه بسیار ریز بینانه ای از میزان هزینهٔ سالیانه نیروهای امریکایی در افغانستان در مقایسه با عراق کرد که این میزان کمتر از هزینهٔ ماهیانهٔ این نیروها در عراق بود. بایدن با انتقاد از کم توجهی جمهوري خواهها از ابتدا در زمینهٔ حضور نیروهی نظامی در افغانستان، تنها چارهٔ تضعیف و از میان بردن نیروهی تروریستی طالبان و ال قأعده که ظرف ۴-۵ سال گذشته قدرتي بیش از پیش یافته اند نیازمند برنامه و تامین بیشتر کمکهای مالی‌ و نظامی دانست و ترک برنامه ریزی شدهٔ عراق را تنها چارهٔ این سیاستگزاری دانست.

در باب بیمهٔ همگانی اجتماعی‌ که دیگر تفاوت اساسی‌ این دو کاندیدا بود، مک کین با سیاست بخشش مالياتي سالیانه ۵۰۰۰ دلاری برای هر خانواده جواب این مساله را پاسخ داد بود، حال آنکه بیش از ۴۵% افراد این سرزمین فاقد دسترسی‌ به بیمه و خدمات مناسب درمانیند که خود یکی‌ از متمایزترین تفاوتهای سیاستهای حکومتهای کپیتالیستی و سوسیالیستیست. در مقابل اوباما با ذکر الگو برداری از سیستم کشورهای اروپایی‌ و کانادا، به نیاز یکپارچه برای التزام برقراری سیستمی‌ هماهنگ برای یکپارچگی پوشش بیمهٔ درمانی برای تک تک شهروردان جوابگوی این مساله شد. بایدن و پالین بار دیگر این سیاست ها را با مقایسه مشکلات احتمالی‌ از پاسخ ارایه شده توسط طرفين به بحث و مناظره در این زمینه پرداختند.

در نهایت در زمینهٔ سیاست‌های خارجی‌، مباحثی چون صلح خاورمیانه (فلسطین و اسراییل)، دستیابی ایران به قابلیت تولید سلاحهای هسته ای، و نام ایران و رئیس جمهور احمدی نژاد همچون بحث پیشین بخش زیادی از این مناظره را به خود گرفت. بایدن بر خلاف پالین، موافقت خود را با اوباما با نشستن بر سر میز مذاکره با دولتها برای رفع نزاع‌های موجود، حل اختلافات و یافتن پاسخی مناسب برای پسخگویی به بسیاری از مشکلات من جمله مسالهٔ اسراييل و ایجاد صلح در سرزمینهای فلسطین، آشوب گرجستان و نیازمندی به تجدید نظر در سیاست دو کشور آمریکا و روسیه دانست.

در این مناظره در بسیاری موارد، در رفتن پالین از زیر بار پاسخگویی جامع و کامل به بسیاری سوالات نقطه عطفی بر غیره منطقی‌ بودن سیاستگذاري مک کین در بسیاری سیاست‌های خارجی‌ و اقتصادی بود حال آنکه نتیجه بارز این سیاست‌ها را می‌توان از فرجام دولت بوش پسر کاملا مشاهده کرد. حال باید تا مناظرهٔ دوم بین اوباما و مک کین منتظر ماند و تاثیر بیشتر این گفتگوها را در تصمیم گیری بسیاری رای دهندگان مردد و رقم خوردن این آرايه نامشخص ماند.

مناظرههای آتی دو کاندیدای ریاست جمهوری آمریکا در روزهاي ۷ اکتبر در سالن اجتمات دانشگاه بلمونت ايالت تنسی و ۱۵ اکتبر در دانشگاه هفت استریی همپستید نيویورک راس ساعت ۸ به وقت مرکز آمريکا مي توان شاهد بود.


متن کامل این گفتگو را میتوانید در لینک زیر در بخش انتخاباتی وبسایت نیویورک تایمز مشاهده کنید:
http://elections.nytimes.com/2008/president/debates/transcripts/vice-presidential-debate.html