نه به دنیایی پر از خاطره میاندیشم، نه به دنیایی پر از حادثه میندیشم.
نه به خویش و نه به عالم، نه به زمین و نه به زمان، نه به این و نه به آن.
آسمانم همه ابر، زمینم تکه سنگ، آنچه ماندست همه ریشه.
دل در آرزوی قطره آبی، بخشش یک قطره باران، آنچه بارد همه خیراتی دل.