سکـــوت شيشه اي

در خلوت این دهکده تاریک

در سکوت فریبنده کویر ،

در پی قدمهای یک تشنه ...

پس ستاره های آسمان از کیست ؟

و نورشان نشانه چی کسی خواهد بود ؟

اگر ما شایسته این بخشش نباشیم ...

بخشاینده زمینی دیگری نخواهد بود !

نا تمام ها را باید جست .

شکیبایی نمی دانم ، صبر بی معناست .

و ترید!

آنچه از آن گرزانم ...

و نقطه ای تا پایان .

فاصله هایی که می توان کوتاهشان کرد یا نکرد .

وتوکل توشه راهم شد.

یا حق !

نوشته شده توسط ايمان.
0 پيام شما