سجاده تقوي


بلاگ من هم اين روزها شکل هفته نامه را گرفته ... انگار نميشه که تمام تقصيرها را روي سر زندگي انداخت. اگر کارها به سرانجام نمي رسند، اگر اهداف دستيافتني به نظر نمي رسند، اگر عشق ها حقيقي به نظر نميرسن، اگر پستيها و بلندي هاي مسير اين راه مطلوب دل نميشن، بهتره که يک خرده فكري به حال ساختنش کنيم تا جستجوي باعث و بانيان آن. وقتي که ميشود با کوچيکترين بهانه لبخند را بروي لبان دوست آورد، اگر ميشود که به يک چشمپوشي خطها را پوشاند. اگر با تلاشي بيشتر ميشود که راهها را هماورتر کرد، بهتره کمر همت رو به پاي کارها و اين زندگي بست.

به قول حافظ شيرازي:
به کوي مي فروشانش به جامي بر نميگيرند ... زهي سجاده تقوي که يک ساغر نمي ارزد

نوشته شده توسط ايمان.
0 پيام شما